ಕಪ್ಪಾ-ಬಿಳುಪಾ

ಕೆಲವರಿಗೆ ಕಪ್ಪು ಎಂದರೆ ಅಸಹ್ಯ, ಬಿಳುಪಿನ ಮೈ ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ಮಾರುಹೋಗದವರಿಲ್ಲ. ಬಿಳುಪಿದ್ದರೇ ಕಪ್ಪಿನ ಮಹತ್ವ ತಿಳಿವುದು ಅಲ್ಲವೇ. ನನ್ನವಳ ತುಲ್ಲೂ ಕಪ್ಪೇ ಆದರೂ ಅದರಿಂದ ಸಿಗುವ ಸುಖಃ ಕಪ್ಪಲ್ಲ. ನನ್ನ ಮಿತ್ರನೊಬ್ಬ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಮತ್ತವಳ ತುಲ್ಲ ಬಣ್ಣ ಕಪ್ಪಾಗಿದ್ದು ತನಗೆ ಸಂತಸ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲವೆಂದು ಕೊರಗುತ್ತಿದ್ದ. ಅವನಿಗಾಗಿಯೇ ಈ ಕವಿತೆ ರಚಿಸಿದೆ. ************************** ಬಿಳುಪಾಗಿ ಹೊಳೆವ ಹೊಂಬಣ್ಣಕಾಗಿ ಬೆಣ್ಣೆಯಂತಿರುವ ಮೈಬಣ್ಣಕಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುವರೇಕೆ ಪರಿಪರಿಯಾಗಿ ಕೊರಗುವುದದೇಕೆ ಸಿಗದಿದ್ಡಕಾಗಿ...! ಕಪ್ಪಾದರೇನು-ಬಿಳುಪಾದರೇನು ಬೆಲ್ಲದಾ ಸಿಹಿಯು ಸಿಹಿಯಲ್ಲದೆ ಬೇರೇನು..? ಬಿಳುಪಾಗಲಿ-ಕಪ್ಪಾಗಲಿ ಬೆಲ್ಲದ ರುಚಿ ಬೇರಲ್ಲ ಬಿಳಿಯಾದರೆ ಬೆಲ್ಲ ಕಲ್ಲುಸಕ್ಕರೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಸವಿನೋಡಿದವರೆ ಬಲ್ಲರು ತುಲ್ಲ ರುಚಿಯ ತಾವೆಲ್ಲ...! ಬೆಲ್ಲದಾರುಚಿ ಬೆಲ್ಲಕೆ - ತುಲ್ಲಿನಾ ರುಚಿ ತುಲ್ಲಿಗೆ ಸವಿದರೆ ತಾ ತಿಳಿವುದು ಮನುಜನ ಈ ನಾಲಿಗೆಗೆ....! ಕಪ್ಪೆಂದು ತಿಳಿದು ತುಲ್ಲ ರುಚಿ ನೋಡದವರೆಲ್ಲ ಇಲ್ಲೂ ಸಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ-ಅಲ್ಲೂಸಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ ಈ ಸಥ್ಯವನರಿತು ಬದುಕಿದಲಿ ಜೀವನವ ಉಳಿದೆಲ್ಲ ಮಿಥ್ಯವು ಅಹುದಹುದು ಸರ್ವಜ್ಞ....!