ಐವತ್ತೆರಡು ಲಕ್ಷ ಧನ್ಯವಾದಗಳು...🙏

ಪ್ರಿಯ ಓದುಗರೇ ಐವತ್ತೆರಡು ಲಕ್ಷ ಪುಠ ವೀಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ದಾಟಿಸಿದ್ದಕ್ಕೆ ಹೃತ್ಪೂರ್ವಕ ಧನ್ಯವಾದಗಳು....! ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಈ ನಿಮ್ಮ ಬ್ಲಾಗ್ ಪ್ರತಿದಿನ ಸುಮಾರು 1೦೦ ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಓದುಗರಿಂದ ನೋಡಿ ಓದಲ್ಪಡುತ್ತಿದ್ದು ನನಗೆ ಬಹಳ ಸಂತಸ ತಂದಿದೆ. ಕೇವಲ ಹದಿನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಭಾರೀ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ವೀಕ್ಷಿಸಿ ಓದಲ್ಪಡುತ್ತಿರುವ ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಪ್ರೀತಿಯ ಬ್ಲಾಗ್ ಆಗಿಸುವುದಕ್ಕೆ ನಾನು ಮನಸಾರೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣರಾದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಸಹೃದಯೀ ಓದುಗರಿಗೂ ನನ್ನ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಧನ್ಯವಾದಗಳು. ಇನ್ನು ಮುಂದೆಯೂ ಇದೇರೀತಿ ಓದುತ್ತಾ ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್ ಮಾಡುತ್ತಾ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರೆಯಲು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತೀರೆಂದು ನಂಬಿದ್ದೇನೆ.
ರಸಿಕ ಓದುಗ ಮಿತ್ರರೇ... ದಿನಾಂಕ ೨೩.೦೩.೧೫ ರಿಂದ ಬ್ಲಾಗಿನ ಮಾಲೀಕರು ನಗ್ನ ಮತ್ತು ಅಶ್ಲೀಲ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ವಿಡಿಯೋಗಳನ್ನು ಗ್ರಾಫಿಕ್ಸ್ ಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿರುವ ಇದುವರೆಗೂ ಪ್ರಕಟಿಸಿರುವ ಕಥೆ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದಾಗಿ ತಿಳಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಅಂತಹಾ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನಾನೇ ಸ್ವತಃ ತೆಗೆದಿದ್ದೇನೆ. ದಯವಿಟ್ಟು ಅನ್ಯತಾ ಭಾವಿಸಬಾರದು. -ಅಗ್ನಿ.

ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 15, 2011

ತಾಳಲಾರೆನೀ ವಿರಹ ವೇದನೆಯನು.. ಭಾಗ-೪


ಎಂದಿನಂತೆ ಅಂದೂ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಫೈನಲ್ ಯಿಯರ್ ಬೀಬೀಎಂ ಸ್ಟೂಡೆಂಟ್ಸ್ ಗಾಗಿ ಮುಂದಿನ ತಿಂಗಳ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದುವಾರ ಕಾಲದ ಎಜುಕೇಶನಲ್ ಟೂರ್ ಮಾಡಬೇಕೆಂದೂ ಅವರ ಜತೆ ಇಬ್ಬರು ಸ್ತ್ರೀ ಮತ್ತು ಇಬ್ಬರು ಪುರುಷ ಲೆಕ್ಚರರ್ ಗಳು ಹೋಗಲೇಬೇಕೆಂದು ನಿಯಮವಿದ್ದು ನಾವು ಹೊಸಬರು ಹೋಗಲೆಂದು ಅದುವರೆಗೂ ಪ್ರತೀ ವರ್ಷ ಹೋಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಸೀನಿಯರ್ ಕೊಲೀಗ್ಸ್ ಗಳು ಹಿಂದೆ ಸರಿದಿದ್ದರು. ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು, ನಾಗೇಶ್, ಮತ್ತಿಬ್ಬರು ಕೊಲೀಗ್ಸ್ ಗಳ ಕಮಿಟೀ ಮಾಡಿ ಎಲ್ಲಾ ಆರ್ಗನೈಜ್ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಸಿದ್ದರು. ಇದೊಳ್ಳೆ ಪೀಕ್ಲಾಟಕ್ಕೆ ಬಂತಲ್ಲಾ ಎಂದು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬೇಸರವಾಗಿತ್ತು. ಬ್ಯಾಚಿನಲ್ಲಿ ಹದಿನೈದು ಹುಡುಗಿಯರು ಮತ್ತು ಇಪ್ಪತ್ತೊಂದು ಹುಡುಗರು ಒಟ್ಟು ಮೂವತ್ತಾರು ಸ್ಟೂಡೆಂಟ್ಸ್ ಗಳು ಇದ್ದರು. ಅವರೆಲ್ಲರನ್ನೂ ಕಲೆಹಾಕಿ ಯಾವ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿಬರಬೇಕೆಂದು ಸಜೆಸ್ಸನ್ಸ್ ಕೇಳಿ ಕೊನೆಗೆ ಕೇರಳದ ತಿರುವನಂತಪುರಂ, ಕನ್ಯಾಕುಮಾರಿ, ಮಧುರೈ, ನೋಡಿ ವಾಪಸ್ಸ್ ಬರುವಾಗ ಕೊಡೈಕೆನಾಲ್ ಕೂಡ ನೋಡಿ ಬರುವುದೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿ ಅದರಂತೆ ಒಂದು ಡಿಲಕ್ಸ್ ಬಸ್ಸ್ ಮತ್ತು ಹೋಟೆಲ್ ರೂಮ್ಸ್ ಎಲ್ಲಾ ಕಾದಿರಿಸಿದೆವು. ದೀಪುವನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅಮ್ಮನನ್ನು ಕರೆದು ಮನೆಯಲ್ಲಿರಿಸಿ ಮುಂದಿನ ಬಾನುವಾರದ ಸಂಜೆ ಪ್ರವಾಸ ಹೊರಟೇ ಬಿಟ್ಟೆವು. ರಾತ್ರಿಯೆಲ್ಲಾ ಪಯಣಿಸಿ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ತಿರುವನಂತಪುರಂ ತಲುಪಿ ಮೊದಲೇ ಕಾದಿರಿಸಿದ್ದ ಹೋಟೆಲ್ ನಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನಾದಿ ಮುಗಿಸಿ ತಿಂಡಿ ತಿಂದು ಮೊದಲು ಅನಂತಪದ್ಮನಾಭ ಮಂದಿರ ನಂತರ ಅಲ್ಲಿನ ಇತರೆ ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರೇಕ್ಷಣೀಯ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಸಂಜೆ ನಾಲ್ಕರ ವೇಳೆಗೆ ಕೋವಲಂ ಬೀಚಿಗೆ ಬಂದು ಸೇರಿದೆವು.

ನನ್ನ ಜೊತೆ ಬಂದಿದ್ದ ಮೇಡಂ ಕೂಡ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಸರ್ ಜತೆಗೂಡಿ ಯಾರಿಗೂ ಕಾಣದಷ್ಟು ದೂರ ಹೊರಟುಹೋಗಿದ್ದರು. ಅವರಿಬ್ಬರಿಗೂ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಅಡ್ಜಸ್ಟ್ಮೆಂಟ್ ಇತ್ತೆಂದು ಅವರಿವರು ಮಾತಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ತಿಳಿದಿದ್ದೆ. ಇನ್ನು ಉಳಿದಿದ್ದವರು ನಾನು ಮತ್ತು ನಾಗೇಶ್ ಮಾತ್ರಾ. ಅವನೂ ಬನ್ನೀ ಮೆಡಂ ನಾವೂ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಇಳಿಯೋಣಾ ಎಂದು ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿದ್ದ. ನನಗೆ ಮೊದಲೇ ನೀರಿರುವ ಸ್ಥಳಗಳೆಂದರೆ ಪಂಚಪ್ರಾಣ ಅದರಲ್ಲೂ ಬೋರ್ಗರೆಯುತ್ತಾ ಅಲೆಯ ಮೇಲೆ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತುತರುತ್ತಿದ್ದ ಸಮುದ್ರವನ್ನು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದು ಅದರೊಳಗಿಳಿದು ನಾನೂ ಎಲ್ಲರಂತೆ ಮಜಾ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬ ಉತ್ಸಾಹವನ್ನು ತಡೆಹಿಡಿಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಹುಡುಗಿಯರ ಜತೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳೋಣಾ ಎಂದರೆ ಅವರೆಲ್ಲ ಅವರವರ ಹುಡುಗರ ಜತೆ ಗುಂಪು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಬೀಚಿನಲ್ಲಿ ಸುತ್ತುತ್ತಾ ಸಮುದ್ರದ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಆಟವಾಡುತ್ತಾ ಮಜಾ ಮಾಡತೊಡಗಿದ್ದರು. ಅಕ್ಕಪಕ್ಕ ಯಾರಿದ್ದಾರೆ ಏನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಪರಿವೆಯೂ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಎಲ್ಲರೂ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ತೋಯ್ದು ದೇಹಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡು ಎದ್ದು ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದ ತಂತಮ್ಮ ಅಂಗಾಂಗಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲಿ ಅವರೇನು ಸದಾ ನಮ್ಮಜತೆ ಇರುತ್ತಿದ್ದರೇನು ನಮ್ಮಂತೆಯೇ ಅವರೂ ಬೇರೆಬೇರೆ ಕಡೆಯಿಂದ ಬಂದಿರುವವರಲ್ಲವೇ ಎಂದು ತಮ್ಮಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಾವು ಸಿಕ್ಕ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಬಿಡಬಾರದೆಂದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.

ನಾನು ಅಚ್ಚ ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ಚುರಿದರ್ ಮತ್ತು ಹಳದೀ ಬಣ್ಣದ ಟಾಪ್ ತೊಟ್ಟಿದ್ದು ಹಾಗೇ ನೀರಿನಲ್ಲಿಳಿದು ಒಂದರನಂತರ ಒಂದು ಬಂದೆರಗಿ ವಾಪಸ್ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಅಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ತೇಲಿ ಮಲಗಿ ಒದ್ದಾಡಿ ಮನಃಪೂರ್ತಿ ಆನಂದಿಸುತ್ತಿರಲು ನಾಗೇಶ್ ಕೂಡಾ ಬರೀ ಅಂಡರ್ವೇರ್ ತೊಟ್ಟು ಸ್ವಲ್ಪ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ನೀರಿಗಿಳಿದು ಈಜಾಡುತ್ತಾ ಅಲೆಗಳಮೇಲೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡುತ್ತಾ ನನ್ನನ್ನೂ ಅವನಜತೆ ಈಜಾಡಲು ಸನ್ನೆಮಾಡಿ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದ. ನನಗೆ ಈಜು ಬಾರದ್ದರಿಂದ ಆಳವಿಲ್ಲದ ಜಾಗದಲ್ಲೇ ಇದ್ದು ಉಪ್ಪುನೀರಿನ ಅಭಿಷೇಕ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ನನಗರಿವಿಲ್ಲದಂತೆಯೇ ನಾಗೇಶನ ಇಪ್ಪತ್ತಮೂರರ ಹರೆಯದ ಯುವದೇಹ ಮತ್ತು ಅಂಡರ್ವೇರ್ ಉಬ್ಬಿದ್ದ ಮುಂಬಾಗವನ್ನು ಕದ್ದು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಹಾಗೇ ಅವನೂ ಕೂಡಾ ಒದ್ದೆಯಾಗಿ ಬಟ್ಟೆಗಳು ಮೈಗಂಟಿಕೊಂಡು ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಮೊಲೆಗಳು ತಿಕದ ಕುಂಡಿಗಳು ಮತ್ತಿತರೆ ಉಬ್ಬು ತಗ್ಗುಗಳನ್ನು ಮದ್ಯೆ ಮದ್ಯೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಸವಿಯುತ್ತಿರಬಹುದು ಎನ್ನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಹಾಗೆ ಮೈಮರೆತು ಯಾವುದೋ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ವಿಹರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಅಲೆ ರಭಸದಿಂದ ಬಂದು ವಾಪಸ್ ಹೋಗುವಾಗ ಅದರೊಡನೆ ನನ್ನನ್ನೂ ಎಳೆದೊಯ್ದುಬಿಟ್ಟಿತು. ಚೇತರಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಮತ್ತೊಂದು ಅಲೆ ಮೇಲೆಬಂದು ನನ್ನನ್ನು ಅದರಲ್ಲಿ ತೇಲಿಸುತ್ತಾ ಮತ್ತಷ್ಟು ನೀರೊಳಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂದು ಹೋಗುತ್ತಿರಲು ನಾನು ಉಸಿರಾಡಲು ಮತ್ತು ಹೊರಬರಲು ಹೆಣಗುತ್ತಾ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಕೂಗಲು ನಾಗೇಶ್ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಈಜುತ್ತಾ ನನ್ನೆಡೆ ಬಂದು ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ನೋಡದೇ ನನ್ನನ್ನು ತಬ್ಬಿ ಹಿಡಿದು ನನ್ನನ್ನು ತೀರದ ಕಡೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಬಂದು ಮರಳಿನಮೇಲೆ ಇಳಿಸಿದ.

ನನಗೆ ಹೋದ ಜೀವ ಬಂದಂತಾಗಿ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ನಾಗೇಶ್.. ಸರಿಯಾದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಬಚಾವ್ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಎನ್ನಲು ಅವನು ಅದಕ್ಕೇ ಹೇಳಿದ್ದು ಮೇಡಂ ಬಹಳ ಎಚ್ಚರದಿಂದಿರಬೇಕು ಎಂದು... ಸಮುದ್ರದ ತೆರೆಗಳೇ ಹಾಗೆ ಯಾವಾಗ ಹೇಗೆ ಬಂದು ಹೋಗುವಾಗ ತಮ್ಮೊಂದಿಗೇ ಏನೇನನ್ನು ಹೊತ್ತೊಯ್ಯುತ್ತವೋ ಹೇಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲಾ ಎನ್ನುತ್ತಾ.. ನನ್ನ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದ. ಅಂತೂ ಬಯಸದಿದ್ದರೂ ಅವನ ಯುವದೇಹದ ಸ್ಪರ್ಶಸುಖ ತಾನಾಗಿಯೇ ಲಭಿಸಿ ಅವನು ತನ್ನೆರಡೂ ಬಾಹುಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಅಪ್ಪಿಹಿಡಿದು ಹೊತ್ತುತಂದಿದ್ದನ್ನು ನೆನೆಸಿಕೊಂಡು ಮುಖದಲ್ಲಿ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಲಜ್ಜೆ ಮೂಡಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ಸ್ಟೂಡೆಂಟ್ಸ್ ಗಳು ದೂರವಿದ್ದುದರಿಂದ ಯಾರೂ ಇದನ್ನು ಗಮನಿಸಲಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಅಲೆಗಳ ಜತೆ ಆಡಿದ ಆಟ ಸಾಕೆಂದು ಹೊರಬಂದು ತೀರದೆಡೆ ಹಾಕಿದ್ದ ಚೇಂಜ್ ರೂಮ್ ನಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ತಂದಿದ್ದ ಬೇರೆ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ ಅಲ್ಲೇ ಮರಳಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಇನ್ನೇನು ಸೂರ್ಯಾಸ್ತದ ಸಮಯವಾಗುತ್ತಿದ್ದು ಅದರ ಸೊಭಗನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಎಲ್ಲರೂ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಮೊದಲೇ ತಿಳಿಸಿದ್ದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಸೇರಲು ಬಸ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಪಯಣಿಸಿ ಆದಿನದ ಟೂರ್ ಮುಗಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಹೋಟೆಲ್ ತಲುಪಿ ರಾತ್ರಿ ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ಎಲ್ಲ ಅವರವರ ರೂಮು ಸೇರಿದೆವು. ನನಗೆ ದಿನದ ಸಮುದ್ರದ ನೋಟ ಅದರೊಡನೆ ಆಡುತ್ತಾ ಕಳೆದ ಕಾಲ, ಸೂರ್ಯಾಸ್ತದ ಸೊಭಗು ಇವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೆನೆಸಿಕೊಂಡು ಇಂತಾ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹರೀಶ್ ಜತೆ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಅದೆಷ್ಟು ಮಜಾ ಬರುತ್ತಿತ್ತು ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಮತ್ತು ತನಗರಿವಿಲ್ಲದೇ ನಡೆದ ಅನೀರೀಕ್ಷಿತ ಘಟನೆ ತಂದ ಪರ ಪುರುಷನ ದೇಹದ ಬಿಸಿಯಪ್ಪುಗೆಯ ಹಿತವಾದ ಕ್ಷಣಗಳು ಎಲ್ಲಾ ನೆನೆಯುತ್ತಾ ರಾತ್ರಿ ಬಹಳಹೊತ್ತಿನವರೆಗೂ ನಿದ್ರೆಯೇ ಬರಲಿಲ್ಲ.

ಮುಂದಿನ ದಿನ ಮುಂಜಾನೆಗೇ ಎದ್ದು ತಯಾರಾಗಿ ಕನ್ಯಾಕುಮಾರಿಯೆಡೆಗೆ ಪ್ರಯಾಣಬೆಳೆಸಿ ಮದ್ಯಾಹ್ನದಹೊತ್ತಿಗೆ ಸೇರಿದೆವು. ಹೋಟೆಲ್ ನಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನಿರಿಸಿ ನಂತರ ಭಾರತದ ಪಾದತಳವಾದ ತ್ರಿ-ಸಾಗರ ಸಂಗಮ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ತಲುಪಿದೆವು. ಆಹ್ಹ್... ಅದೆಂತಹಾ ಸೊಭಗಿನ ತಾಣ ಅದು... ಮೂರೂ ಸಮುದ್ರಗಳ ಅಲೆಗಳು ಅದರದ್ದೇ ಆದ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಬಂದು ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಅಪ್ಪಳಿಸುತ್ತಾ ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಚಿಮ್ಮಿ ಮತ್ತೆ ಸಮುದ್ರ ಸೇರುತ್ತಾ ಮಾಯವಾಗುವ ನಯನ ಮನೋಹರ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ನೋಡುತ್ತ ಕಣ್ತುಂಬಾ ಸವಿದೆವು. ನಂತರ ಸಮುದ್ರ ಮಧ್ಯೆಯಲ್ಲಿರುವ ವಿವೇಕಾನಂದ ರಾಕ್ ಗೆ ಸಣ್ಣ ಹಡಗುಗಳಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ನೋಡಿ ಬಂದೆವು. ಅಲ್ಲೂ ಕೆಲವರು ನೀರಿನಲ್ಲಿಳಿದು ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡಿದರು. ಸಂಜೆ ಮತ್ತೆ ಸೂರ್ಯಾಸ್ತವನ್ನು ನೋಡಿ ವಾಪಸ್ಸ್ ರೂಮುಗಳನ್ನು ತಲುಪಿದೆವು. ರಾತ್ರಿ ಊಟಮಾಡಿ ಮಲಗಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ ಆದರೆ ಮನದ ತುಂಬಾ ಹಿಂದಿನ ದಿನದ ನೆನೆಪುಗಳೇ ತುಂಬಿ ನಿದ್ರೆಗೆಡಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಮೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಏನೋ ಬಿಗುವು ದೇಹದಲ್ಲಿ ಅದೇನೋ ನೋವು ಬಹಳ ವರುಷಗಳನಂತರ ಅಲ್ಪಕಾಲದ ಪುರುಷದೇಹದ ಬಿಸೀ ಸ್ಪರ್ಶ ನನ್ನ ನರನಾಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಂಚು ತುಂಬಿತ್ತು. ಕೆಳಗೆ ತುಲ್ಲ ಪಕಳೆಗಳ ಒಳಗೆ ಮಕರಂದ ಹನಿಹನಿಯಾಗಿ ಜಿನುಗುತ್ತಿತ್ತು, ಅದರ ಮೇಲುಬಾಗದಲ್ಲಿ ಸೆಟೆದು ನಿಂತಿದ್ದ ಚಂದ್ರನಾಡಿ ಪುರುಷಾಂಗದ ಹಿತವಾದ ಉಜ್ಜುವಿಕೆಗಾಗಿ ಕಾತರಿಸಿ ಮಿಡಿದಿತ್ತು. ಮೊಲೆಗಳು ಉಬ್ಬುತ್ತಾ ಸಂಕುಚಿಸುತ್ತಾ ಬಿಸಿ ಬಿಸೀ ಕರಗಳಿಂದ ಮರ್ಧಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ತಹತಹಿಸಿದ್ದವು, ಕೆಂದುಟಿಗಳು ಬಿರಿದು ಹಿತವಾದ ಮತ್ತೊಂದು ಜೊತೆ ತುಟಿಗಳ ಜೊತೆ ಬೆಸೆದು ಜೇನುಸವಿಯಲು ಕಾತರಿಸಿದ್ದವು.

ಅಯ್ಯೋ ತಾಳಲಾರೆನೀ ವಿರಹ ವೇದನೆಯನು ಎನ್ನುತ್ತಾ ನನಗರಿವಿಲ್ಲದೆಯೇ ಕೈಗಳು ಇಂಟರ್ ಕಾಂ ಫೋನ್ ಎತ್ತಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಕಣ್ಗಳು ಡೈರೆಕ್ಟರಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ರೂಮಿನ ನಂಬರ್ ಹುಡುಕಿದ್ದವು, ಬೆರಳು ನಂಬರನ್ನು ಡಯಲ್ ಮಾಡಿದ್ದವು. ಆಕಡೆಯಿಂದ ಬಂದ ಧ್ವನಿ.. ಹಲೋ.. ಯಾರೂ... ದಿಸ್ ಇಸ್ ರೂಮ್ ನಂಬರ್ ಒನ್ ಟ್ವೆಂಟೀ ಸಿಕ್ಸ್... ಎನ್ನಲು ನಾನು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಈಸ್ ಇಟ್ ನಾಗೇಶ್... ಕೇಳಲು.. ಯೆಸ್... ಸ್ಪೀಕಿಂಗ್..ಎನ್ನಲು ನನ್ನೆದೆ ಬಡಿದ ಜೋರಾಗತೊಡಗಿತ್ತು. ಮಾತಾಡುವುದೋ ಬೇಡವೋ.. ನಾನೇನೋ ಅವನನ್ನು ಕರೆಯಬಹುದು ಆದರೆ ನನ್ನ ಆಫರ್ ಅನ್ನು ಅವನೇನಾದರೂ ನಿರಾಕರಿಸಿಬಿಟ್ಟರೆ... ಇದ್ದ ಮಾನ ಮರ್ಯಾದೆಯೂ ಸಣ್ಣ ಹುಡುಗನ ಮುಂದೆ ಹರಾಜಾದಂತಾಗುತ್ತದೆಯಲ್ಲವೇ... ಎಂದು ಒಂದು ಮನಸ್ಸು ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ಮತ್ತೊಂದು ಮನಸ್ಸು ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತು ಹುಡುಗರೇನಾದರೂ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಕರೆದರೆ ರೀತಿ ರಿಜೆಕ್ಟ್ ಆಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳೇ ಹೆಚ್ಚು ಆದರೆ ಒಂದು ಹುಡುಗಿ ಅಥವಾ ಹೆಂಗಸು ಯಾವುದೇ ಹುಡುಗ ಅಥವಾ ಗಂಡಸಿಗೆ ನಾನು ಒಬ್ಬಳೇ ಇದ್ದೇನೆ ನನ್ನ ಜತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲಕಳೆಯೋಕೆ ಬರ್ತೀಯಾ ಎಂದು ಕರೆದರೆ ನಿಜವಾದ ತುಣ್ಣೆ ಇರೋ ಯಾವ ಗಂಡಸೂ ಬೇಡ ಅನ್ನುವುದಿಲ್ಲ.... ನೂರಕ್ಕೆ ತೊಂಬತ್ತೆಂಟು ಜನರು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೇ ಸೀರುಂಡೆ ಅಂತಾ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತು.

ಹಾಗಾಗಿ ಧೈರ್ಯ ತಂದುಕೊಂಡು ಹೇಳಿದೆ ಹಲೋ.. ನಾಗೇಶ್.. ನಾನು ದೀಪಾ... ಹಾಗೇ ನಿದ್ರೆ ಬರ್ತಾ ಇರಲಿಲ್ಲಾ ಏನಾದ್ರೂ ಮಾತಾಡೋಣಾ ಅನ್ನಿಸ್ತು ಅದಕ್ಕೇ ನಿನಗೆ ರಿಂಗ್ ಮಾಡಿದೆ ಡಿಸ್ಟರ್ಬ್ ಮಾಡ್ಲಿಲ್ಲಾ ತಾನೇ.... ಎನ್ನಲು ಅವನು ಅಯ್ಯಯ್ಯೋ ಎಲ್ಲಾದ್ರೂ ಉಂಟೇ ಮೇಡಮ್.. ಏನೆಲ್ಲಾ ಮಾತಾಡಬೇಕೆನ್ನಿಸುತ್ತೋ ಮಾತಾಡಿ ತೊಂದರೆಯಿಲ್ಲಾ ಎಂದ. ಹಾಗಾದ್ರೆ... ಹಾಗಾದ್ರೇ.. ಪ್ಲೀಸ್.. ಇಫ್ ಯೂ ಡೋಂಟ್ ಮೈಂಡ್... ವ್ಹೈ ಡೋಂಟ್ ಯೂ ಕಂ ಟು ಮೈ ರೂಮ್ ಇಟ್ಸೆಲ್ಫ್... ಅಮ್ ಕೀಪಿಂಗ್ ಡೋರ್ ಓಪನ್.. ಎನ್ನಲು ಅವನು ಜೀವನದಲ್ಲೇ ನೆನೆಸದಿದ್ದ ಅದೃಷ್ಟ ಅವನ ಪಾಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದನ್ನು ಮನದಲ್ಲೇ ನೆನೆದು ಹೇಗೆ ರಿಯಾಕ್ಟ್ ಮಾಡಬೇಕೋ ತಿಳಿಯದೇ ಹಿರಿ ಹಿರಿ ಹಿಗ್ಗುತ್ತಾ ಒಹ್ಹ್... ನೋ.. ಮೇಡಮ್ ಇಟ್ ಇಸ್ ನಾಟ್ ಅಟ್ ಆಲ್ ಪ್ರಾಬ್ಲಮ್ ಫಾರ್ ಮಿ ರಾದರ್ ವಿಲ್ ಬಿ ಪ್ಲೀಸ್ಡ್ ಟು ಸ್ಪೆಂಡ್ ಟೈಮ್ ವಿತ್ ಯು... ವಿಲ್ಲ್ ಬೀ ದೇರ್ ಇನ್ ಜಸ್ಟ್ ಫೈವ್ ಮಿನಿಟ್ಸ್ ಎಂದು ಫೋನ್ ಇರಿಸಿದ. ನನ್ನ ಧೈರ್ಯಕ್ಕೆ ನಾನೇ ಮೆಚ್ಚುತ್ತಾ ಅದೇನಾಗುತ್ತೋ ಆಗೇ ಬಿಡಲಿ ಈವತ್ತು... ಡೋಂಟ್ ಕೇರ್ ದಿಸ್ ಸೊಸೈಟೀ... ನಾನೂ ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯೆ... ನನಗೂ ಆಸೆ ಆಕಾಂಕ್ಷೆ.. ಎಲ್ಲಾ ಇವೆ... ನನಗೆ ಸರಿಯೆನಿಸಿದಂತೆ ಜೀವಿಸೋ ಹಕ್ಕು ನನಗಿದೆ... ಯಾರ್ಯಾರೋ ಏನೇನೋ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಅಂತ ನನ್ನ ಮನದ ಅಸೆಗಳನ್ನ ನಾನ್ಯಾಕೆ ಒಳಗೇ ಅದುಮಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಅವುಗಳನ್ನು ಸಾಯಿಸಲಿ... ನೋ... ಬಂದದ್ದು ಬರಲಿ ನನಗೆ ನನ್ನ ದೈಹಿಕ ಬಯಕೆಗಳೂ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹೊಟ್ಟೆ ಹಸಿದಾಗ ಊಟದಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯ... ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಬಾಗಿಲ ಬೋಲ್ಟ್ ತೆಗೆದಿರಿಸಿ ಅವನ ಬರುವಿಕೆಗಾಗಿ ಕ್ಷಣಗಣನೆ ಮಾಡತೊಡಗಿದೆ. (ಭಾಗ- ರಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತೆ)

5 ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳು:

  1. hai nanu pradip,

    enu sir nivu suspense agi munde engutte anta jasti kutuhal mudi bartha ide navu expect madirokkinta jasti kick kodta ide bega next part publish madi

    ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ
  2. ಪ್ರದೀಪ್ ಮತ್ತು ಅನ್ಸಾರ್ ಅವರೇ... ಕಥೆಯನ್ನು ಓದಿ ಮೆಚ್ಚಿ ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್ ಕೊಟ್ಟಿರುವುದಕ್ಕೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು. ನಿಮ್ಮ ಕುತೂಹಲ ಸಹಜವಾದದ್ದೇ... ಆದರೆ ಮೊದ ಮೊದಲು ಏನಪ್ಪ ಇಷ್ಟು ಉದ್ದ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದಾರೇ ಅಂತ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬೋರ್ ಆಗಿ ಓದುಗರು ನನಗೆ ಈ ಮೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲ, ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಲದ್ದು ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೂ ನಾನು ಇದೊಂದು ನಿಜ ಕಥೆಯಾದ್ದರಿಂದ ಹಾಗೇ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಮುಂದಿನ ಭಾಗ ಸ್ವಲ್ಪ ನಿದಾನವಾಗುತ್ತೆ ದಯಮಾಡಿ ಸಹಕರಿಸಿ. -ಅಗ್ನಿ.

    ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ
  3. ಬಹಳ ದಿನಗ್ಅಳಿಂದ ಬರಲಾಗಲಿಲ..
    ಆದರೆ ಕಥೆ ಬಹಳ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ... ಇಂದು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಓದಿದೆ.. ಸೂಪರ್...

    ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ